Co można zrobić z osoby. Dania ze składnikami z ludzkiego ciała. Armin Meiwes, zjadł wolontariusza

Od surowej osoby trudno odgryźć miąższ, a penis jest bez smaku i nie przeżuwa się dobrze. Zgadzają się z tym wszyscy koneserzy ludzkiego mięsa. W przeciwnym razie jego smak zależy od sposobu przygotowania i spożycia, wieku i płci spożywanych, a także wybranych do gotowania części ciała.

Williama Seabrooka,
dostałem mięso w kostnicy

W latach dwudziestych amerykański okultysta, badacz i dziennikarz natknął się na plemię kanibali w Afryce Zachodniej. W książce Paths of the Jungle z 1931 roku Seabrook opisał, w jaki sposób wszedł, aby posmakować ludzkiego mięsa.

„Smakowała jak dobra cielęcina, nie z najmłodszego cielęcia, ale też nie z wołowiny. Mięso miało łagodny smak bez żadnej ostrości ani specyficznych cech, takich jak koza czy wieprzowina. Był trochę twardy i włóknisty, ale jadalny. Smażony kawałek koloru, konsystencji, zapachu i smaku utwierdził mnie w przekonaniu, że cielęcina jest najbliższym odpowiednikiem ludzkiego mięsa spośród wszystkich rodzajów mięsa, do których jesteśmy przyzwyczajeni.

Seabrook przyznał później, że próbował ludzkiego mięsa nie w Afryce, ale w Paryżu. Znajomy stażysta przyniósł mu ze szpitala fragment ciała mężczyzny, który zginął w wypadku.

William Seabrook z aktorką i reporterem wojennym Lee Millerem. Zdjęcie: Man Ray / Narodowe Centrum Sztuki i Kultury Georges Pompidou / centrepompidou.fr

Albert Ryba,
porwane dzieci

Jako dziecko lubił bić i chłostać, uwielbiał wbijać igły w ciało, spożywać mocz i kał. Z wiekiem skłonności masochistyczne przeradzały się w sadyzm.

3 czerwca 1928 Fish, przebrany za pracodawcę, przyszedł do domu Edwarda Budda i sprytnie zabrał jego siostrę, 10-letnią Grace. Dopiero 7 lat później rodzice otrzymali anonimowy list, z którego dowiedzieli się o losach dziewczynki:

„…Udusiłem ją, a potem wyciąłem miękkie części do gotowania i jedzenia. Jak słodko i słodko piecze się jej mały tyłek w piekarniku! Całkowite zjedzenie jej mięsa zajęło mi 9 dni.”

List naprowadził policję na trop Ryby. Po wyroku śmierci mówił o kolejnej ofierze – 8-letnim Francisie McDonnellu. W 1924 Fish zgwałcił go, udusił i wyciął części jego ciała:

„Kładę paski boczku na każdy pośladek i wkładam wszystko do piekarnika. Po kwadransie wlej pół litra wody i dodaj 4 cebule. Mięso było regularnie polewane tłuszczem z drewnianej łyżki. Stało się więc miękkie i soczyste. Wszystko było gotowe w 2 godziny. Nigdy nie jadłam pieczonego indyka, który smakuje w połowie tak dobrze. Ale siusiu nie mogłem przeżuć i wrzuciłem do toalety.

Maniak został porażony prądem.

Zdjęcie policyjne z 1905 roku, na którym Albert Fish został aresztowany za kradzież. Zdjęcie: New York Daily News / Wikipedia Fish lubił się ranić. Prześwietlenia ciała zabójcy naliczyły 29 igieł. Zdjęcie: New York Daily News / Wikipedia

Isseiu Sagawa,
zjadłem moją dziewczynę

Studiując literaturę porównawczą na paryskiej Sorbonie, Japończyk Issei Sagawa zakochał się w holenderskim studencie Rene Hartevelcie. Dziewczyna wolała przyjaźń od romantycznego związku.

„Być może, gdybyśmy znowu zjedli razem obiad, nie zjadłbym go” — wspomina Sagawa.

11 czerwca 1981 r. Rene odwiedził Sagawę, aby przeczytać niemieckie wiersze w trakcie nagrywania, i został zastrzelony w plecy. Sagawa rozebrał ciało, zgwałcił i wbił zęby w pośladek, ale nie mógł gryźć. Tasakiem odciął pośladki, uda i klatkę piersiową, włożył mięso do lodówki i jadł przez kolejne dwa dni. Pieczona w piekarniku skrzynia wydawała się kanibalowi zbyt gruba. Bardziej lubił górną część uda. Issei powiedział, że to mięso nie ma specyficznego smaku ani zapachu i rozpływa się w ustach jak surowe sushi z tuńczyka.

Sagawa został aresztowany, ale uznany za obłąkanego. W 1985 został deportowany do ojczyzny. W Japonii spędził 15 miesięcy w klinice psychiatrycznej i został zwolniony. Został gwiazdą telewizyjną, artystą i pisarzem, autorem krytyki restauracyjnej.

Issei Sagawa pod eskortą policji, 17 czerwca 1981 r. Foto: Dominique Faget / AFP Szczątki Rene Hartevelta w kuchni Sagawy. Źródło: Mordpedia.org Kuchnia Sagawa. Źródło: morderstwopedia.org

Armin Meiwes,
zjadłem wolontariusza

„Szukam dobrze zbudowanego młodego mężczyzny w wieku od 18 do 30 lat, gotowego zostać zabitym i zjedzonym”.

To ogłoszenie zostało opublikowane w 2001 roku przez Armina Meiwesa na blogu The Cannibal Cafe. Odpowiedział na to berliński specjalista IT Jurgen Brandes. Według kolegów i znajomych miał skłonność do masochizmu. Spotkanie w domu Meiwesa zostało nagrane na wideo. Brandes nalegał, aby gospodarz imprezy odgryzł mu penisa. Nie wyszło. Wtedy Armin odciął Jurgenowi penisa nożem. Nie wyszło na surowo - wydawało się "zbyt gumowate". Podczas gdy Jurgen wykrwawiał się na śmierć w łazience, Meiwes przypiekał swoje genitalia solą, pieprzem, winem i czosnkiem. Ale penis spłonął i Meiwes nakarmił nim swojego psa.

Następnie Jurgen zażył dużą dawkę alkoholu i środków przeciwbólowych. Meiwes poderżnął mu gardło, powiesił ciało na haku, poćwiartował, zapakował i zamroził. W ciągu 10 miesięcy zjadł około 20 kilogramów Brandes. Według niejadka mięso było szorstkie, smakowało jak wieprzowina, lekko gorzkie, ale ogólnie było całkiem smaczne.

„Smażyłam stek z solą, pieprzem, czosnkiem i gałką muszkatołową. Podano mu krokiety ziemniaczane, brukselkę i sos z zielonego pieprzu.”

Meiwes został aresztowany w 2002 roku. Został skazany na dożywocie, w więzieniu został wegetarianinem.

Witryna kawiarni z potrawami, których nazwy i wzory nawiązują do tematu kanibalizmu. Ale tam nie serwują ludzkiego mięsa.

jak gotować ludzkie mięso? i otrzymałem najlepszą odpowiedź

Odpowiedz od
Usiądź na patelni i zapal gaz ...
Źródło: www.glorycat.in-biz.ru

Odpowiedz od Użytkownik usunięty[guru]
Szwedzi jedzą mięso z dżemem borówkowym. Gorąco polecam. Borówka brusznica ukrywa wady mięsa, kimkolwiek jest. Tak, i jeszcze jedno: sól i smaż.

Odpowiedz od Igor Nikołajew[guru]
łatwe - - bierzesz i odcinasz rękę najbliższego wroga lub coś innego, a następnie solisz w mikrofalówce na kilka godzin :))

Odpowiedz od Więzienie[guru]
a ty NIE WIESZ ::: ?? :::
Pamiętać!
bierzesz kawałek świeżego człowieka, najlepiej tam, gdzie jest mniej kości, na przykład udo, oddzielasz mięso od tych właśnie kości, kroisz na małe kawałki i układasz warstwami w rondlu, każdą warstwę posypujesz przyprawami, i więcej, nie żałuj tego i połóż liść laurowy. zakładasz go na jeden dzień. następnie rozgrzewamy piekarnik, smarujemy blachę odrobiną oleju, układamy mięso i pieczemy, aż popłynie ślina.
Smacznego!!

Odpowiedz od lencha pencha[ekspert]
ludzie, oszaleliście !!

Odpowiedz od Użytkownik usunięty[guru]
miła dziewczyna Katia ...

Odpowiedz od Masza Bojcowa[aktywny]
Kanibalizm?? = - =

Odpowiedz od Edik Poleszczuk[Nowicjusz]
Lepiej przekręcić go w mięso mielone i dusić gulasz, żeby starczyło na dłużej

Odpowiedz od umyantseva Tatiana[guru]
Nie wiem na pewno, ale przeczytaj to, spodoba ci się:
Czyszczenie czaszki
Najpierw należy oczyścić czaszkę z mięsa, co najwygodniej zrobić w miejscu cięcia tuszy. Aby to zrobić, odetnij największe mięśnie ostrym nożem, usuń oczy i język. Po obfitym soleniu czaszkę można bezpiecznie transportować przez kilka dni, nawet podczas upałów. Aby odstraszyć muchy mięsne, warto posypać czaszkę kulkami na mole.
Mózg usuwa się skrobaczką, mieszając mózg do miękkości, przez otwór magnum bez rozszerzania go. Możesz również użyć drewnianej szpatułki lub drucianego haczyka zamiast skrobaka, patyczka z watą owiniętą wokół końca. Następnie czaszka jest myta pod silnym strumieniem wody.
Istnieje kilka metod ostatecznego oczyszczenia czaszki, ale najprostszą i najszybszą jest ugotowanie czaszki w wodzie. Jedyną wadą jest to, że kości oczyszczone w ten sposób, jeśli nie przestrzegasz dokładnie zasad, czasami nie są śnieżnobiałe, ale zachowują żółtawy odcień. Aby czaszka nie ciemniała podczas gotowania i później była łatwiej wybielana, umieszcza się ją wstępnie w bieżącej wodzie na 10-20 h. Jeśli woda nie płynie, wymienia się ją kilka razy. Do wody dodaje się 1% roztwór chlorku sodu w celu lepszego wykrwawienia czaszki. Ugotuj czaszkę w dużym rondlu lub kotle tak, aby woda stale ją całkowicie zakrywała.
Czaszki nigdy nie umieszcza się w gorącej wodzie, lecz podgrzewa wodą. Po zagotowaniu oleistą pianę stale usuwa się dodając odparowaną wodę, ponieważ wystająca z wody kość brązowieje, a następnie nie wybiela. Bardzo dobrze jest zmienić wodę po pół godzinie gotowania i zacząć gotować w czystej wodzie. Podczas gotowania nie zaleca się dodawania żadnych chemikaliów (soda, amoniak, proszek do prania, alkalia itp.). Czas wrzenia czaszki wynosi 1,5-3,5 godziny, w zależności od wielkości, rodzaju i wieku.
Kiedy mięśnie i ścięgna są zgrzane do wystarczającego stopnia miękkości, czaszkę zanurza się w czystej wodzie w celu ostygnięcia i rozpoczyna się czyszczenie. Mięso zmiękczone przez trawienie oddziela się pęsetą, a więzadła, które wyrosły razem z czaszką, zeskrobuje się skalpelem lub nożem. Następnie czaszka jest czyszczona z resztek mózgu, filmów.

Odpowiedz od Meggie[ekspert]
odcinasz, myjesz rękę (możesz użyć palca) z paznokci i kości, gotujesz przez 30 minut tak... sól do smaku, pieprz... możesz dodać cynamon... podobno smakuje lepiej !! dmuchać na gorąco ... lepiej z sosem z mózgów)) supir !!

Odpowiedz od Vadim PRO[guru]
Grillowany!
Dokładnie mięśnie!
Z przyprawami!
Mniam mniam mniam!

Odpowiedz od Alyonchik[guru]
o4 jest proste: zaopiekuj się świeżym ludzkim mięsem, ubij je, następnie natrzyj sosem curry i dopraw cebulą i wrzuć na patelnię, poczekaj, aż się zrumieni i odwróć)
najlepiej podawać z sosem śmietanowym)

Odpowiedz od Irene[guru]
tak jak zwykłe mięso

Odpowiedz od Galina[guru]
Dostaliśmy to z takimi pytaniami ...

Odpowiedz od Alyonochka[ekspert]
tak, tak jak Sobchatin ;))

Kanibalizm jest jednym z największych tabu w ludzkiej cywilizacji. Ale jest kilka osób, które skosztowały ludzkiego mięsa, a niektórzy z nich podzielili się swoimi przemyśleniami na temat tego, jak smakuje ludzkie mięso.

10. Artur Shawcross

W 1972 roku w Watertown Arthur Shawcross zabił chłopca i dziewczynkę. Za tę zbrodnię trafił do więzienia, ale po odbyciu kary 15 lat został zwolniony. W 1988 roku Shawcross przeniósł się do Rochester w stanie Nowy Jork, gdzie ustanowił swój własny rekord. Wkrótce po przeprowadzce Shawcross zaczął zabijać prostytutki. Zanim został złapany, popełnił 11 morderstw.

Po powrocie do więzienia Shawcross zaczął chwalić się obrzydliwymi rzeczami, które zrobił swoim ofiarom, w tym opowiadaniem o kilku przypadkach kanibalizmu. Według Shawcrossa po raz pierwszy skosztował ludzkiego mięsa podczas służby w Wietnamie, gdzie wytropił dwie kobiety w dżungli, zabił je i zjadł. To prawda, nie ma dowodów na to, że to prawda. Twierdził również, że zjadł genitalia czterech prostytutek i serce dziesięcioletniego chłopca, którego zabił. W tym czasie ciała zabitych rozłożyły się tak bardzo, że nie można było zweryfikować jego słów. Ustalono tylko, że zostały strasznie okaleczone.

Według Shawcrossa ludzkie mięso smakuje jak przypalony brzeg dobrze wysmażonej wieprzowiny. W swoich listach do pisarza Christophera Berry-Dee Shawcrossa powtarza, że ​​ludzkie mięso smakuje jak wieprzowina, i zachęca ludzi do myślenia o tym, gdy mają zamiar zjeść kawałek szynki, bekon lub soczysty kotlet schabowy.

9. Peter Brian

Długa historia przemocy Petera Briana rozpoczęła się, gdy właściciel sklepu, w którym pracował, zwolnił Briana za kradzież. W odpowiedzi Brian pobił młotkiem swoją 20-letnią córkę na śmierć, a następnie próbował popełnić samobójstwo, skacząc z balkonu. Brian został uznany za chorego psychicznie, aw 1993 roku został przyjęty do zamkniętego szpitala psychiatrycznego z najbardziej rygorystycznym reżimem.

Dziewięć lat później reżim został rozluźniony i Brian został przeniesiony do innego szpitala, gdzie wkrótce otrzymał pozwolenie na wjazd do miasta bez opieki. Tej samej nocy opuścił szpital, udał się do mieszkania 43-letniego Briana Cherry i pobił go na śmierć młotkiem. Następnie, używając piły i kilku noży, Brian amputował Cherry ręce i prawą nogę. Kiedy przybyła policja, okazało się, że mózg ofiary był już na patelni.

Brian powiedział, że ugotował mózg w margarynie, której spróbował i jego zdaniem okazał się „naprawdę smaczny”. Dodał, że spróbował też mięsa z nogi i ramienia zabitej Wiśni, a smakowało jak kurczak.

Po aresztowaniu Brian został zabrany z powrotem do szpitala psychiatrycznego. Tam zabił kolejnego więźnia w 2004 roku. Według Briana chciał zjeść zamordowanego człowieka, ale nie miał czasu go ugotować.

8. Aleksander Selvik Vengshol

W 2010 roku 21-letni norweski student i artysta Alexander Selvik Vengshol przeszedł operację zastąpienia kości udowej implantem. Operacja była konieczna, ponieważ z powodu wady wrodzonej Aleksander przez całe życie był przykuty do kul i wózka inwalidzkiego. Wengsholowi udało się przekonać swojego lekarza, aby po operacji pozwolił mu zabrać ze sobą usuniętą kość. Sam Wengshol nie wiedział jeszcze, dlaczego go potrzebuje, ale zamierzał jakoś wykorzystać go w swojej pracy.

Kiedy Aleksander po operacji wrócił do domu, wrzucił kość do wrzącej wody, aby oczyścić pozostałe mięso. Nagle zdając sobie sprawę, że to wyjątkowa okazja, postanowił skosztować kawałka mięsa i doszedł do wniosku, że „dobrze smakuje”. Następnie przygotował przekąskę z mięsa pozostałego na kości. Rozłożył na półmisku garść mięsa i pieczonych ziemniaków, kończąc obiad kieliszkiem wina. Według Wenshola: „Smakowało jak dzika owca, tak jakbyś ugotował owcę pasącą się w górach i zjadającą grzyby. To było wyraźnie mięso kozie ”.

7. Tobiasz Schneebaum

Tobias Schneebaum był amerykańskim artystą, który w 1955 roku otrzymał stypendium Fulbrighta na studiowanie sztuki Peru. Przyjechał tam autostopem z Nowego Jorku. Po drodze usłyszał o plemieniu Arakmbut, które żyło w dżungli i polowało z łuków i strzał. Uznając, że to ciekawe, poszedł ich szukać. Chociaż plemię miało reputację zaciekłych wojowników, zaakceptowali Schneebauma, który był zachwycony, że homoseksualizm kwitł w plemieniu, w końcu w Nowym Jorku za to byli prześladowani. Wkrótce postanowił zostać z nimi na całe życie.

Wszystko zmieniło się po tym, jak został zaproszony na „polowanie”. Plemienni wojownicy zaatakowali inną wioskę i zabili sześć osób. Po masakrze upiekli niektóre organy wrogów, tańcząc wokół ognia. Schneebaum przestraszył się, ale w końcu został zmuszony do przyłączenia się do tańca. Potem zaczęli rozdawać kawałki ludzkiego mięsa, a Schneebaum zjadł oferowany kawałek. Po incydencie postanowił opuścić plemię i ostatecznie pożegnał się z peruwiańską dżunglą.

Książka wspomnień Schneebauma, Keep the River On Your Right, stała się kultowym klasykiem. Zwykle unika pytań o smak ludzkiego mięsa, tłumacząc, że był wtedy zbyt podekscytowany, aby zapamiętać smak i nie chce, aby ludzie myśleli o nim jako o kanibale. Wspomniał jednak kiedyś, że mięso smakuje jak wieprzowina.

Omaima Nelson urodził się w Egipcie i przeniósł się do Stanów Zjednoczonych z chęcią zostania modelką. W 1991 roku poznała 56-letniego Williama Nelsona i dwa miesiące później pobrali się. Małżeństwo nie było szczęśliwe, a później Omaima oskarżyła męża o bicie i gwałt. Zaledwie trzy tygodnie po ślubie, podczas kłótni, zabiła męża. Próbując zniszczyć dowody, Omaima poćwiartował jego ciało, upiekł ręce i ugotował głowę.

Morderstwo stało się jeszcze bardziej dziwaczne, gdy okazało się, że Omaima wycięła żeberka z ciała zamordowanego męża, pokryła je sosem barbecue i ugotowała „jak w restauracji”. Według psychiatry Omaima powiedziała mu, że kiedy odgryzła kawałek mięsa z żebra, wykrzyknęła z zachwytu: „To jest takie słodkie, takie pyszne… Uwielbiam to!”

Kiedy Omaima poprosiła przyjaciółkę o pomoc w pozbyciu się ciała, zadzwonił na policję. Ostatecznie została uznana za winną morderstwa drugiego stopnia i skazana na dożywocie. Później stwierdziła, że ​​nie jadła męża, ale stało się to, gdy złożyła wniosek o zwolnienie warunkowe, co nie dotyczy osób skazanych za kanibalizm.

5. Jeffrey Dahmer

Jeffrey Dahmer, kanibal z Milwaukee, który przemierzał miasto w latach 1978-1991, zabił 17 osób. Dahmer nigdy nie mówił otwarcie o kanibalizmie, ale po aresztowaniu krótko omówił to z FBI. Mówił, że odcinał kawałki mięsa, zwykle z bicepsa lub uda, albo pobierał jakieś narządy wewnętrzne. Następnie pokroił mięso lub organy na drobne kawałki i usmażył na patelni.

Zapytany o smak mięsa Dahmer odpowiedział, że wygląda jak filet mignon wycięty z cienkiego brzegu polędwicy wołowej. Jest uważany za najdelikatniejszy kawałek wołowiny i jest często określany jako „król steków”.

Dahmer został skazany na dożywocie w lutym 1992 roku, a dwa lata później zabity przez współwięźnia.

4. William Seabrook

William Seabrook, reporter New York Times, zasłynął książkami o niezwykłych podróżach. Jedno z jego najsłynniejszych dzieł, opublikowane w 1931 roku, nosi tytuł Jungle Roads. Książka szczegółowo opisuje wyprawę do Afryki Zachodniej, gdzie spotkał plemię Huere, w którym zwyczajowo spożywano ciała niedawno zmarłych współplemieńców. Z ciekawości Seabrook postanowił spróbować, jak smakuje ludzkie mięso.

Istnieją dwie różne historie o tym, jak Seabrook smakował ludzkie mięso. Według samego Seabrooka, a raczej tego, co opisał w The Jungle Roads, po prostu dołączył do plemienia Guerre. Inna historia mówi, że tak się nie stało i że w rzeczywistości Seabrook dopuścił się kanibalizmu po powrocie do Francji, gdzie przekonał stażystę ze szpitala, aby odciął kawałek jego świeżego zwłok.

Niezależnie od tego, skąd zdobył mięso, Seabrook był prawdopodobnie prawdziwym kanibalem i szczegółowo opisał swój smak. „Wyglądała jak cielęcina, nie młoda, ale jeszcze nie wołowina. Jednocześnie nie przypomina żadnego mięsa, jakie kiedykolwiek jadłem. Ale nadal jest tak blisko cielęciny, że myślę, że żadna inna osoba o normalnej, normalnej wrażliwości nie byłaby w stanie ich odróżnić.”

3. Jorge Negromonte Da Silveira

W kwietniu 2012 roku Brazylijczyk Jorge Beltrao Negromonte da Silveira, jego żona Isabel Cristina Pires i kochanka Bruna Cristina Oliveira da Silva zostali aresztowani pod zarzutem zabicia bezdomnej kobiety. Po aresztowaniu przyznali się do zabicia jeszcze dwóch młodych kobiet. We wszystkich trzech morderstwach trio ćwiartowało ciała i sprzedawało mięso.

Podczas przesłuchania da Silveira porównał ludzkie mięso pod względem smaku i konsystencji do wołowiny. Ponieważ to mięso było podobne do wołowiny, grupa Silveira miała trzy różne przepisy na jego przygotowanie. Pierwszym był gulasz meksykański, do którego gotuje się mięso. Drugą opcją było brazylijskie danie na bazie manioku znane jako macaxeira. Jednak największą popularnością cieszyły się tradycyjne brazylijskie placki mięsne, które trio często sprzedawało niczego niepodejrzewającym sąsiadom.

Da Silveira został skazany na 23 lata więzienia, a jego żona i kochanka otrzymali po 20 lat. Da Silveira był zadowolony z pobytu w więzieniu, ponieważ w przeciwnym razie oczywiście nadal by zabijał.

2. Issei Sagawa

Jednym z najsłynniejszych kanibali we współczesnej historii jest Japończyk Issei Sagawa. Podczas studiów w Paryżu Sagawa zaczął spotykać się z 25-letnim holenderskim studentem Rene Harteveltem. 11 czerwca 1981 roku, kiedy Rene przyszedł do mieszkania Sagawy, postrzelił ją w plecy. Po śmierci Sagawa przez dwa dni jadła części jej ciała.

W swoich wspomnieniach Sagawa napisał, że najpierw jadł surowe mięso z jej pośladków. Jego zdaniem mięso nie miało ani smaku, ani zapachu, ale rozpływało się na języku jak surowe sashimi z tuńczyka. Mięso odcięte z ud usmażył na patelni, opisując je jako całkiem przyzwoite, ale bez smaku. Pieczył też piersi Hartevelta, ale nie lubił ich, ponieważ były za grube. Najbardziej smakowało mu mięso z górnej części uda, które nazwał „doskonałym”.

Sagawa został aresztowany trzy dni później, gdy świadkowie zobaczyli, jak ukrywał szczątki swojego ciała. Został uznany za niepoczytalnego i przewieziony do przytułku. W 1985 roku został deportowany z powrotem do Japonii, gdzie uznano go za zdrowego i postawiono przed sądem. Jednak władze francuskie odmówiły udostępnienia dowodów niezbędnych w postępowaniu karnym. Ponieważ władze japońskie ogłosiły, że jest zdrowy i nie może zostać skazany za przestępcę, Sagawa został zwolniony. Po zwolnieniu napisał książkę i stał się swego rodzaju celebrytą w Japonii. Jednak w późniejszym wywiadzie rezygnuje z niektórych wcześniejszych wypowiedzi: „W mojej książce napisałem, że było pyszne, ale to nie była prawda; Chciałbym zjeść wołowinę. Ale ze względu na to, że od bardzo dawna chciałam degustować ludzkie mięso, przekonałam się, że na pewno będzie pyszne.”

1. Armin Meiwes

Niemiecki kanibal Armin Meiwes zamieścił w Internecie ogłoszenie z tekstem: „Potrzebny jest dobrze zbudowany mężczyzna w wieku 18-30 lat, który trzeba zarżnąć, a potem zjeść”. Ponad 200 osób odpowiedziało na ogłoszenie, powiedział Meiwes. Najpierw Meiwes spotkał się z młodym mężczyzną, ale odmówił. Następnie znalazł 41-letniego Bernda Jürgena Brandesa, który zgodził się na zjedzenie. 9 marca 2001 roku spotkali się i odbyli stosunek seksualny. Po tym Meiwes odciął penisa Brandesa, aby go zjeść. Początkowo próbowali jeść na surowo, ale było zbyt gumowate. Następnie Meiwes próbował usmażyć go z czosnkiem i masłem, ale w końcu danie wypaliło się.

Zanim Meiwes zabił Brandesa, krwawił od 10 godzin. Meiwes zawiesił swoje ciało na haku do mięsa i zaczął odcinać kawałki mięsa. W ciągu następnych 10 miesięcy zjadł około 18 kilogramów ludzkiego mięsa, steku lub mięsa mielonego. Meiwes później ujawnił, że usmażył stek z solą, pieprzem, gałką muszkatołową i czosnkiem. Po bokach ułożył ziemniaki i brukselkę z sosem z zielonego pieprzu. Wolał ją pić z kieliszkiem czerwonego południowoafrykańskiego wina. Jeśli chodzi o mięso, Meiwes powiedział, że jest trochę trudne, ale ogólnie dobre. Smakowało jak wieprzowina, ale z mocniejszym, nieco gorzkim smakiem.

Meiwes upierał się, że śmierć Brandesa była samobójstwem, a nie morderstwem. Został pierwotnie skazany na osiem i pół roku więzienia za zabójstwo, ale po rozpatrzeniu sprawy wyrok zmieniono na dożywocie. Jest teraz wegetarianinem.

Materiał przygotował Dmitry Oskin - zgodnie z artykułem serwisu listverse.com

Prawa autorskie do witryny © - Ta wiadomość należy do witryny i jest własnością intelektualną bloga, jest chroniona prawem autorskim i nie może być nigdzie używana bez aktywnego linku do źródła. Czytaj więcej - "O autorstwie"

Czytaj więcej:

Brzmi przerażająco, ale kanibale byli smakoszami. Ugotowali ludzkie mięso z papryczkami chili, pestkami dyni i przyprawami meksykańskimi. Nie zjedzone przez nich szczątki przetrwały do ​​dziś i ujawniły przepisy na przyrządzanie ludzkiego mięsa, które kanibale przekazywali z pokolenia na pokolenie.

Ostatnio pojawiły się informacje, że kanibale nie tylko pożerali swoich jeńców i po cichu siebie nawzajem. Mieli i przekazywali z pokolenia na pokolenie przepisy na gotowanie ludzkiego mięsa.

Takiego odkrycia dokonali naukowcy, że znaleźli szczątki populacji Meksyku, która zginęła w wyniku starć z kanibalami i została przez nich zjedzona. Kanibale przekazywali sobie nawzajem przepisy na gotowanie mięsa. Tak jak teraz każda gospodyni domowa ma swój przepis na barszcz, tak każdy kanibal miał swój przepis na ludzkie mięso. Brzmi dziwnie, ale ludzkie potrawy zostały przygotowane w bardzo cywilizowany sposób.

Niedaleko stolicy Meksyku archeolodzy znaleźli kości ludzi zmarłych w 600 roku p.n.e. Są to fragmenty ciał dwóch tuzinów dorosłych, a nawet dzieci, na których bardzo wyraźnie widać, że kości po nadejściu fizycznej śmierci złamały się, a mięso zostało równo odcięte. Oznacza to, że ludzie nie byli torturowani na śmierć - po prostu zostali zasztyletowani.

Naukowcy bardzo zainteresowali się tym, jak kanibale gotują ludzkie mięso. Niezależnie od tego, czy przyprawy były używane w niesamowitym gotowaniu, jak gotowano mięso - smażone na ogniu czy gotowane. Coś się stało.

Jest dokładnie jasne, że mięso było przetwarzane razem z kośćmi i dopiero wtedy zostało od nich oddzielone. Tak więc większość szczątków była albo szkarłatna, albo jasnopomarańczowa, dość nasycona. Pomarańczowy odcień nadały meksykańskie przyprawy – pestki dyni, chili i tradycyjne annato. Kiedy naukowcy ugotowali mięso cielęce z kością z tym samym zestawem przypraw, zżółkło, a mięso stało się bardzo smaczne.

Ale szkarłatny kolor kości wziął się z faktu, że mięso było smażone na ogniu. Ze względu na bardzo wysoką temperaturę krew została wchłonięta do kości i na zawsze pozostała czerwona.

Muszę powiedzieć, że menu kanibali bardzo przypominało naukowcom kuchni meksykańskiej. Cóż, przynajmniej współcześni Meksykanie nie jedzą ludzi ...

Czy zauważyłeś literówkę lub błąd? Zaznacz tekst i naciśnij Ctrl + Enter, aby nam o tym powiedzieć.

Niesamowite fakty

Bakterie żyjące na ludzkim ciele, włosach, a nawet ślinie często stają się składnikami niektórych napojów i potraw.

Poniżej przedstawiamy najbardziej nietypowe dania z tej kategorii.

1) Sake „Kushikami”

W Japonii ludzka ślina jest od dawna używana do fermentacji. Ta metoda znana jest odkąd ryż jest uprawiany w kraju.

W okresie Jomona chłopi żuć celowo pokarmy bogate w skrobię, takie jak gryka, proso i żołędzie w celu aktywacji procesu fermentacji.

Ślina ludzka zawiera specjalny enzym zwany amylazą, który pomaga rozkładać cukry złożone w żywności. Dzikie drożdże mają wtedy coś do jedzenia i mogą zamieniać cukry w alkohol.

Fantazyjne drinki

Od momentu, gdy Japończycy zapoznali się z ryżem, pojawiły się pierwsze odmiany sake. Aby przygotować ten napój, młoda dziewczyna żuła trochę ryżu, a następnie splunął powstały kleik do dużej miski z resztą ryżu.

Tu rozpoczął się proces fermentacji. Rezultatem było sake „Kushikami”. Jednak z czasem, a mianowicie do VII wieku, pojawił się czystsze metody robienie sake, dlatego kushikami pogrążyło się w zapomnieniu.

2) Czicza

Ten napój jest wytwarzany w przybliżeniu zgodnie z technologią poprzedniego, ale zamiast ryżu żuje się kukurydzę. Ten napój ma również tysiącletnią historię: w imperium Inków dziewczyny z „Domu Wybranych Kobiet” (szkoła Aqlla Wasi) nauczył sztuki robienia chichi.

To był napój do rytuałów. W niektórych częściach Ameryki Środkowej i Południowej chicha jest nadal przygotowywana do dziś, a do jej produkcji nadal używa się ludzkiej śliny.

Niezwykłe jedzenie świata

3) Naczynia z mleka matki

Jest jeden gotowy produkt spożywczy, który organizm ludzki „dostarcza” bezpośrednio - jest to mleko matki. Ten produkt zawiera wszystko, czego potrzebujesz do rosnącego ciała.

Ponadto, nawet osoba dorosła, jeśli to konieczne, może przeżyć przez jakiś czas jedząc tylko mleko matki.

Jakiś czas temu grupa kulinarnych eksperymentatorów postanowiła stworzyć dania z mleka matki, które powstają z mleka owczego, koziego lub krowiego. Prawie trzy lata temu, w 2011 roku, londyńska firma zaprezentowała publiczności lody z mleka ludzkiego, które nazwała „Baby Gaga”.

Pierwsza partia tego przysmaku odeszła niemal natychmiast, w ciągu kilku dni, w cenie - 14 funtów za jedno lody.

Na rok przed wprowadzeniem lodów amerykański szef kuchni Daniel Angerer wywołał gniew Departamentu Zdrowia za sprzedaż sera, który zrobił z mleka żony w swojej restauracji Klee Brasserie na Manhattanie.

W 2011 roku w jednej z nowojorskich galerii została wystawiona niezwykła instalacja artystyczna o nietypowej nazwie „Lady Cheese Shop”. Jej autorka, Miriam Simun, zaprosiła zwiedzających na wystawę do degustacji różnorodnych serów wytwarzanych z mleka matki.

Co więcej, same matki karmiące z całego świata nie mają nic przeciwko eksperymentowaniu z własnym mlekiem, wymyślając coraz to nowe przepisy. Na przykład nie tak dawno pojawiła się sieć kilka przepisów zawierające mleko matki, począwszy od jogurtu, masła, a skończywszy na lasagne.

4) Ser zrobiony z ludzkich bakterii

Mimo wszystko ludzkie ciało może służyć jako „dawca” do produkcji sera bez użycia mleka matki.

Jakiś czas temu Christina Agapakis, biolog i twórczyni zapachów Sissel Tolaas, połączyła siły, aby stworzyć sery na bazie ludzkich bakterii pobranych między palcami stóp, pępkiem iz ust słynnego pisarza Michaela Pollana (Michael Pollan).

Te sery zostały pomyślane jako przeciwwagę dla sterylności zachodniego podejścia do żywności... Jednak głównym celem kreatywnego związku nie było uzyskanie niepowtarzalnego smaku, ale stworzenie niepowtarzalnego zapachu.

Wymyślne jedzenie

5) Naczynia zawierające składnik pochodzący z ludzkich włosów

L-cysteina jest powszechnym aminokwasem często używanym jako odżywka do ciasta w pieczywie, bajglach i bazach do pizzy.

Substancja jest zwykle otrzymywana z kaczych piór lub syntetyzowana sztucznie w laboratoriach. Ale jego źródłem są również ludzkie włosy.

Dlatego nie wiadomo na pewno, jaka ilość L-cysteiny wyekstrahowanej z naszych włosów znajduje się w produktach, które człowiek codziennie spożywa.

W 2010 roku amerykański magazyn „Mother Jones” przeprowadził wśród wielu firm krajowych i zagranicznych ankietę dotyczącą możliwości pochodzenia L-cysteiny zawartej w ich produktach z ludzki włos.

Niektórzy udzielili pozytywnej odpowiedzi, podczas gdy inni utrzymywali, że używają ściśle kaczych piór.

Najbardziej niezwykłe drinki

6) Żywność z ludzkimi probiotykami

Jak często w reklamach słyszymy o cudownych jogurtach i innych produktach mlecznych z pożytecznymi bakteriami, które mają wręcz bajeczne właściwości. Ale reklamy nigdy nie mówią o pochodzeniu tych bakterii.

A to jest oczywiste, ponieważ „ojczyzną” wielu probiotyków jest ludzkie jelito... Ten fakt nie będzie Ci się wydawał atrakcyjny, dlatego nikt nie uważa jego wzmianki w reklamie za dobry chwyt marketingowy.

Na przykład popularna bakteria mlekowa Lactobacillus casei Shirota, która występuje w wielu produktach mlecznych, została pierwotnie wyekstrahowana eksperymentalnie w warunkach laboratoryjnych z odchody ludzkie.